1. تست عملکرد کبد: این آزمایش به صورت کلی عملکرد کبد را از جوانب مختلف بررسی میکند. اگر نتیجه تست کارکرد کبد طبیعی نباشد یعنی مشکلی در کبد وجود دارد، مخصوصا اگر نشانه یا علامتی در معاینه بالینی بیماری کبد مشاهده نشده باشد. سطح بالای آنزیمهای کبد نشان دهنده این است که کبد تحت فشار است، آسیب دیده یا به درستی فعالیت نمیکند.
2. آزمایش پنل هپاتیت: پنل هپاتیت مجموعه ای از آزمایشها است که مقدار آنتی ژن و آنتی بادی مرتبط به هر یک از انواع هپاتیت A, B و C را بررسی می کند. امکان اندازهگیری آنتی ژن و آنتی بادی  قبل از بروز علائم بیماری در خون وجود دارد.
3. آزمایش هپاتیت A: این تست به دنبال آنتیبادی IgM ضد HAV است. این آنتی بادی در هنگام بروز علائم قابل تشخیص است و میتواند حدود سه الی شش ماه قابل تشخیص باقی بماند.
4. آزمایش هپاتیت B: آزمایش هپاتیت B در پنل هپاتیت ویروسی حاد شامل آزمایشهایی میباشد که آنتی ژنهای سطحی هپاتیت B و آنتی بادی های هسته IgM هپاتیت B را شناسایی میکند. آنتیژنهای سطحی هپاتیت B در عرض ۱ الی ۱۰ هفته بعد از قرار گرفتن در معرض علائم و قبل از بروز هرگونه علائمی قابل تشخیص هستند.
5. آزمایش هپاتیت c : نوعی ویروس است که کبد را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری معمولا توسط مصرف مواد مخدر تزریقی، ترانسفیوژن خونی آلوده، شیوههای غیر بهداشتی خال کوبی، هر نوع تماس با خون آلوده به HCV و رابطه جنسی بدون محافظت منتقل میشود.